zaterdag 1 februari 2014

Zorgbeleid

Het is 7 uur als de verpleging me wakker komt maken voor de eerste medicijnronde. Tijd voor je prednison, zegt de verpleegster terwijl ze de spuit tevoorschijn haalt die ze via het infuus toe wil dienen. Je krijgt vanmorgen 15 milligram intraveneus en nog 10 mg via tablet. "Ho! wacht ff" zeg ik tege de verpleester. "25 mg is dat niet een beetje overdreven? Kun je me uitleggen waarom ik zoveel prednison krijg terwijl daar naar mijn mening geen enkele aanleiding toe is?

Prednison is een paardenmiddel en zou zorgvuldig gebruikt moeten worden. Ik spuit al 3 dagen, 4x zoveel insuline als normaal en mijn humeur wordt er nu ook niet bepaald beter op. De verpleegster begint over een afbouwschema en ik vraag haar wat er af te bouwen valt aangezien er de afgelopen maanden niks is opgebouwd. Ik heb enkel voorafgaand aan de operatie in overleg met de nefroloog een stootkuur gehad om ontsteking te voorkomen. Daar kon ik na de operatie mee stoppen. Nu de nier eruit is, is er geen noodzaak meer om een mogelijke ontsteking of afweerreactie van de inmiddels verwijderde nier te onderdrukken. De verpleegster kan zich in de onderbouwing vinden en besluit de prednison niet te geven tot er meer duidelijkheid is. 

Als 80 jarige strompel ik om half 8 naar de badkamer op de afdeling Urologie van het radboud. Het gaat al een stuk beter dan gister en eergisteren, al voel ik me behoorlijk beholpen en mishandeld. Het is 4 dagen na de vierde operatie in een half jaar tijd. Er zit een grote jaap onder in mijn buik. De plek waar 11 jaar lang  de nier van mijn vader heeft gehuist voelt, nu leeg. Leuk die invalide toiletten. Ik snap dat het comfortabel is voor oudere mensen alleen kan ik niet met mijn voeten bij de grond. Ik voel me net een klein kind met die bungelende benen in de lucht.

Zo'n trip naar de badkamer kost de nodige inspanning en ik ben blij als ik weer op bed zit. Alle inspanning lijkt, mede door mijn bloedarmoede 3x zoveel energie te kosten. 10 meter lopen, voelt aan als een marathon! Waar ben ik aan begonnen!

De artsen kunnen me niet vertellen door wie en waarom er zo'n hoge dosis predison is voorgeschreven. Een uur later komt de arts terug dat de prednison per direct gestopt kan worden en ik niks hoef af te bouwen. Dan blijkt maar weer hoe belangrijk het is om zelf alert te blijven en om terugkoppeling te vragen met betrekking tot je behandeling. Nu de prednison gestopt is, trek ik meteen een verpleegster aan haar mouw want dat infuus is dan ook niet langer nodig. Binnen 10 minuten ben ik verlost van de stomme naald en voel ik mij meteen weer een heel stuk vrijer in mijn doen en laten.

Op de dialyse word ik vrolijk en enthousiast onthaald door bekende gezichten.  "Ah queenie, je bent er weer! Zorgen ze daarboven en beetje goed voor je?" Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht als ik muziek uit de zaal hoor komen. "Wat is je patientnummer?" vraagt een verpleger als hij mn bloedsuikers wil meten, Zonder blikken of blozen noem ik mijn nummer op. Hij verstart en kijkt me met open mond en grote ogen aan als hij mijn naam in het scherm ziet verschijnen. "Uhh dit is geen goed teken!" zegt hij.  "Ben ik nu geslaagd voor m'n inburgeringscursus?" antwoord ik.

Ik besef me dat ik me in een luxe positie bevind. Dankzij de nierstichting kan ik hier gratis tv inclusief dvd's kijken. Die luxe heb ik op de verpleegafdeling niet. Daar betaal je 4 euro per dag om tv te  mogen kijken!  Er komt een tostilucht uit de keuken. Heelijk! Ik ben blij dat ik de avondmaaltijd op de afdeling gecancelled heb. Via de verpleging regel ik een extra tosti met extra kaas als alternatieve hoofdmaaltijd. Beter dan die zoutloze saucijs met aardappelpuree en sperciebonen. Samen met een verpleegster kijk ik een stukje grey's Anatomy. Ze is ook fan en heeft het zevende seizoen thuis liggen. Als je wilt mag je die wel lenen.

Het is inmiddels 2 dagen later terwijl de ene verpleger me mijn drinken aanreikt, de ander een tosti komt brengen, komt de derde met een grote glimlach  aanlopen en reikt me het zevende seizoen van grey's anatomy aan. "Alsjeblieft, die kun je nu tijdens je herstel van je operatie vast wel gebruiken" 

Geen opmerkingen: