“Everything
will be ok in the end. If it's not okay, it's not the end”
8-8
een makkelijke datum om te onthouden. Eerlijk gezegd ben ik heel
slecht in het onthouden van datums. Verjaardagen sorry, die zitten
niet in mijn systeem. Het is makkelijk dat Facebook tegenwoordig een
reminder stuurt zodat je een paar minuten voor 24.00u nog even snel
een berichtje kunt plaatsen om te feliciteren.
Dat maakt het eerlijk gezegd allemaal wel een heel stuk makkelijker dan wanneer je dagen van te voren op pad moet om een kaartje en postzegels (wie heeft die dingen tegenwoordig nog) te halen om hem verolgens op tijd in de brievenbus te doen. Ik heb hier nog wel een aantal kaartjes liggen: Speciaal uitgezocht, geschreven en klaar om op de post te doen alleen..... zijn er inmiddels alweer een paar maanden verstreken.....
Dat maakt het eerlijk gezegd allemaal wel een heel stuk makkelijker dan wanneer je dagen van te voren op pad moet om een kaartje en postzegels (wie heeft die dingen tegenwoordig nog) te halen om hem verolgens op tijd in de brievenbus te doen. Ik heb hier nog wel een aantal kaartjes liggen: Speciaal uitgezocht, geschreven en klaar om op de post te doen alleen..... zijn er inmiddels alweer een paar maanden verstreken.....
Anyway,
8 augustus een nieuwe 'speciale' dag voor op mijn kalender. Mijn
eerste hemodialyse.
Ik heb mij in ieder geval voorgenomen om deze datum te onthouden
omdat ik het ergens wel jammer vind dat ik niet meer precies weet
wanneer ik 15 jaar geleden met de peritoneaal
dialyse
begon....
Ik
werd vanmorgen om 9.00u opgehaald voor de eerste dialyse. Vorige week
tijdens een voorbereidend gesprek met een verpleegkundige vond ik het
nog te confronterend om op de dialyseafdeling te gaan kijken naar al
die 'lotgenoten' waarbij je hun bloed door een machine ziet spoelen.
Ik ben dus niet gegaan....
Nu heb ik geen keus. Wellicht helpt het dat ik nog wat versuft ben door de narcose en daardoor van die eerste dialyse weinig mee krijg. Ik bevind mij in een soort van roes en langzaam dringt de ware impact van de afgelopen 3 maanden tot mij door.…
Nu heb ik geen keus. Wellicht helpt het dat ik nog wat versuft ben door de narcose en daardoor van die eerste dialyse weinig mee krijg. Ik bevind mij in een soort van roes en langzaam dringt de ware impact van de afgelopen 3 maanden tot mij door.…
Blof - Zo stil
Voor mijn trouwe achterban op Facebook:
“De
eerste dialyse behandeling zit erop... Erg confronterend... je wordt
wel weer ff met de neus op de feiten gedrukt. Morgen en zaterdag weer
dialseren en dan om de dag. Vanavond nog een nachtje hier blijven
i.v.m. benauwdheid... Ben gelukkig inmiddels wel bevrijd van de
infusen aleen nog vast aan zuurstof... En die katheter tsja.. daar
zal ik ook nog wel ff aan moeten wennen.....”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten