WAjong & Werk

"Somethimes you just have to stop thinking and planning every little step. 
Just go in the direction your heart takes you" 

 Door telkens terugkerende ontstekingen van blaas- en urinewegen tijdens mijn studie, kampte ik met burn-out klachten en was ik genoodzaakt om mijzelf & de nier van mijn vader te beschermen en te stoppen met mijn studie dier- & veehouderij aan de HAS Den Bosch.

Mijn stufi werd gestopt en ik zat zonder inkomen.Na een periode lang solliciteren zonder aangenomen te worden ben ik er inmiddels wel achter dat je overal zelf verantwoordelijkheid voor moet nemen om aan werk & inkomen te komen want met afwachten en je afhankelijk maken van anderen heb ik op de arbeidsmarkt nog nooit iets bereikt.

In 2006 heb ik aangeklopt bij het UWV en een aanvraag ingediend voor een WAjong uitkering. Dit is een speciale uitkering voor mensen die van jongs af aan chronisch ziek en daardoor deels of volledig arbeidsongeschikt zijn.

Deze aanvraag voor de WAjong werd goedgekeurd, ik werd voor een deel arbeidsongeschikt verklaard, mijn studieschuld werd kwijtgescholden en ik kwam in een re-integratietraject van de NVN terecht. Door hen heb ik mij voor een deel om kunnen scholen tot hondengedragstherapeut. Onder het mom als ik nooit meer in staat ben om te werken kan ik in ieder geval mijn eigen honden een gedegen opvoeding bieden.

Langzaam aan en met de komst van mijn eerste eigen hond ontwikkelden zich voorzichtig de plannen voor een eigen hondenschool.

In de eerste jaren dat ik de uitkering had en niet kon werken omdat ik nog herstellende was van een burn-out (iets teveel hooi op m'n vork genomen na mijn tweede transplantatie) had ik voldoende tijd om mijn ideeën omtrent hondentraining en opvoeding op papier te zetten en uit te werken.
Nee had ik, ja kon ik krijgen.

Naast mijn WAjong uitkering heb ik van mijn hobby mijn werk gemaakt. In 2010 heb ik mijn hondenschool ingeschreven bij de KvK en meldden de eerste cursisten zich voor een cursus.

Inmiddels geef ik alleen nog privétrainingen sinds ik in 2012 steeds vaker moe en afgetakeld thuis kwam na de klassikale trainingen. Het koste mij teveel energie waardoor ik de rest van de dag vaak niet meer in staat was om wat anders te doen. Cursisten die zowel privétrainingen als groepslessen hadden gevolgd gaven mij daarnaast keer op keer terug dat ze mij in tijdens de privémomenten sterker vonden dan voor de groep.

Aangezien ik veel waarde hecht aan de kwaliteit van de lessen heb ik hier gehoor aan gegeven. Ik heb nog geen moment spijt gehad van deze keus en merk dat ik hier meer plezier aan beleef en dat het mij energie geeft. Het 1 op 1 werken met mensen en honden bevalt mij uitstekend!

 Ik kan mijn eigen uren bepalen en mijn eigen werktijden. Als ik me niet lekker voel werk ik een paar dagen niet (ik heb voldoende buffer) en hoef ik dat aan niemand te verantwoorden. Alle beetjes helpen.

Enige is dat ik voor waak dat ik qua extra verdiensten binnen de grenzen blijf om te voorkomen dat ik gekort wordt op mijn WAjong. Ja, dat houdt soms in dat ik klanten af moet wijzen en best wel een behoorlijke wachtlijst heb.

Ik kan het me nu ik dialyseer echt niet permitteren dat ik een deel van mijn WAjong moet inleveren omdat ik niet weet in hoeverre ik volgende week, maand of over een half jaar in staat ben om mijn werk te doen. In dat opzicht wordt je door het UWV niet echt gemotiveerd om risico's te nemen omdat er geen vangnet is op het moment dat je het op eigen kracht toch niet redt.

Sinds Juni 2013 word ik als Bikkel door de Bart de Graaff Foundation(BGF) ondersteund in de ontwikkeling van mijn bedrijf. De BGF helpt mensen met een levensbepalende beperking bij het starten van hun eigen bedrijf. Mijn sociale netwerk is sindsdien minstens verdubbeld! Het is zo gaaf te merken hoeveel mensen bereid zijn om te helpen en hun expertise in willen zetten om mij vooruit te helpen.

De tijd zal leren hoe de hondenschool zich in de toekomst verder zal ontwikkelen afhankelijk van mijn gezondheid en in hoeverre ik na transplantatie weer in de gelegenheid zal zijn om mijn werkzaamheden op te pakken en voort te zetten. Vooralsnog ben ik blij met ieder moment waarin ik de gelegenheid heb om mensen op weg te helpen in de omgang met hun hond.